Poznaj Lisę Jackson, Starszego Badacza w Kaiser Permanente Washington Health Research Institute i Znaną Kobietę w STEM
Niedawno mieliśmy okazję (wirtualnie) przeprowadzić wywiad z Lisą Jackson, starszym badaczem w Kaiser Permanente Washington Health Research Institute, aby dowiedzieć się więcej o jej ścieżce kariery i pracy. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej.
Czy możesz nam wyjaśnić, co robisz?
W Kaiser Permanente Washington Health Research Institute (KPWHRI) kieruję programem prowadzącym badania nad szczepionkami i chorobami zakaźnymi. Od 2007 roku jestem kierownikiem zespołu ds. oceny szczepionek i leczenia finansowanego przez Narodowy Instytut Zdrowia (NIH) w KPWHRI. Kieruję zespołem badań klinicznych, który ocenia szczepionki eksperymentalne o znaczeniu dla zdrowia publicznego, w tym szczepionki przeciw COVID-19. Jestem również głównym badaczem strony internetowej Vaccine Safety Datalink w KPWHRI finansowanej przez CDC i kieruję zespołem, który przeprowadza ocenę bezpieczeństwa licencjonowanych szczepionek rutynowo stosowanych w Stanach Zjednoczonych, w tym szczepionek przeciw COVID.
Jaka była Twoja ścieżka edukacji i/lub kariery? Jak dotarłeś tam, gdzie jesteś teraz?
Mój ojciec był dyplomatą i większość mojego dzieciństwa spędziliśmy mieszkając poza Stanami Zjednoczonymi. Praca mojego ojca w Służbie Zagranicznej USA zaprowadziła naszą rodzinę na stanowiska w takich krajach jak Szwajcaria, Pakistan, Malezja i Indie.
Uczęszczałem do szkoły średniej w American Embassy School w New Delhi w Indiach. Uzyskałem tytuł licencjata w College of William and Mary, MD w Szkole Medycznej Uniwersytetu Wirginii, a tytuł magistra zdrowia w Szkole Zdrowia Publicznego Uniwersytetu Waszyngtońskiego.
Jakie/kto były twoimi najważniejszymi inspiracjami, które doprowadziły cię do STEM?
Jak wspomniałem uczęszczałem do międzynarodowego liceum. Życie za granicą dało mi globalną perspektywę w młodym wieku i wierzę, że jest to jeden z powodów, dla których wkroczyłem w obszar chorób zakaźnych, ponieważ kontrola chorób zakaźnych ma duży wpływ na zdrowie na świecie.
Jak wygląda typowy dzień w Twojej pracy
Dzień z życia dla większości zespołu kliniki polega na przeprowadzaniu wizyt uczestników, zarówno osobiście, jak i telefonicznie. Personel laboratorium jest zawsze zajęty przetwarzaniem próbek krwi. Kolejnym kluczowym zadaniem jest wprowadzenie wszystkich danych zebranych podczas wizyt. Telefon często dzwoni z pytaniami uczestników. Podczas ścisłej współpracy z zespołem kliniki większość mojego typowego dnia spędzam przy komputerze i na spotkaniach. Koncentruję się na współpracy z krajowymi i międzynarodowymi zespołami badawczymi, projektowaniu badań i protokołów badawczych, dzieleniu się wynikami badań, uczestnictwie w komitetach doradczych i pogłębianiu naszego zrozumienia COVID-19. Koncentruję się również na dzieleniu się wynikami badań w recenzowanych publikacjach lub przemawianiu na konferencjach lub spotkaniach; przekazywanie naszych ustaleń jest bardzo ważną częścią mojej pracy. Pozyskiwanie grantów i funduszy na dalsze badania to kolejny obszar, nad którym pracuję na co dzień. Wszystko to jest pracą zespołową.
Co uważasz za swoje największe osiągnięcie w STEM?
Na samym początku pandemii COVID-19 mój zespół usłyszał, że NIH i Moderna opracowują szczepionkę dla tego nowego wirusa i szukali jednostki oceny szczepionek i leczenia (VTEU), która mogłaby przeprowadzić pierwszą fazę 1, badanie kliniczne. Zespół Kaiser VTEU zgodził się umieścić naszą czapkę na ringu, a badanie zostało nagrodzone w następnym tygodniu. Rozpoczęte w marcu 2020 r. badanie było pierwszym na świecie, w którym rozpoczęto testowanie szczepionki przeciw COVID-19.
Od czasu pierwszej próby nie zwolniliśmy tempa i kontynuujemy badania, a obecnie prowadzimy obecnie w KPWHRI 5 prób klinicznych, aby ustalić, czy ochrona przed szczepionką jest poważnie zmniejszona w dłuższym okresie czasu; czy potrzebne będą zastrzyki przypominające; a jeśli tak, to jakie szczepionki są skuteczne.
Rozpoczęliśmy również nowe badania nad szczepionką na schistosomatozę. Schistosomatoza jest poważną chorobą wywoływaną przez pasożytnicze robaki. Obecnie szacuje się, że zarażonych jest około 200 milionów, a dodatkowo około 800 milionów osób w 74 krajach jest zagrożonych tą chorobą. Obecnie schistosomatozę leczy się lekiem prazikwantel, jednak okazało się, że jest on niewystarczający w perspektywie krótkoterminowej, ponieważ ma niewielki wpływ na ograniczenie przenoszenia choroby, a wskaźniki zakażeń są nadal wysokie. Naukowcy opracowali teraz szczepionkę na schistosomatozę jelitową. Mój zespół przygotowuje się do próby, aby ocenić bezpieczeństwo i skuteczność tej szczepionki.
Jak postrzegasz współdziałanie nauki, technologii, inżynierii i/lub matematyki w Twojej obecnej pracy?
Ponieważ większość mojej codziennej pracy to współpraca, komunikuję się z członkami zespołu, którzy mają szeroki zakres umiejętności STEM. Używam STEM w prawie każdym aspekcie mojej pracy.
Czy możesz podzielić się zabawnym faktem o sobie?
Na początku mojej kariery, w 1991 roku, po ukończeniu stażu z medycyny wewnętrznej na Uniwersytecie Waszyngtońskim, dołączyłem do programu Epidemic Intelligence Service w CDC w Atlancie, gdzie jako „detektyw chorób” prowadziłem badania epidemii chorób zakaźnych, co było moim pierwsze wprowadzenie do badań.