Poznaj Véronique Paquette – nauczycielkę, adwokatkę STEM i znaną kobietę w STEM
Poznaj Véronique Paquette, nauczycielkę drugiej klasy, adwokatkę STEM i naszą najnowszą Notable Woman in STEM. Véronique promuje naukę w klasie i poza nią oraz pomaga rozwijać miłość do nauki zarówno wśród uczniów, jak i dorosłych, pracując z programem edukacyjnym NASA oraz w klasie w Kenroy Elementary w Wenatchee w stanie Waszyngton.
Jak dorosłaś i zmieniłaś się jako nauczycielka kładąca nacisk na nauki ścisłe i STEM? (Jaka była Twoja podróż zawodowa jako nauczyciela i adwokata STEM?)
Obecnie uczę drugiej klasy w Wenatchee w stanie Waszyngton i uczę od 33 lat. Kiedy zaczynałem jako nowy nauczyciel w przedszkolu, szukałem nowych i ekscytujących sposobów organizowania programu nauczania i angażowania uczniów. Znalazłem się w pracy w komitecie okręgu szkolnego, który skupiał się na adopcji przedmiotów ścisłych. Dzięki temu procesowi zostałem przedstawiony koordynatorowi naukowemu Northwest Educational Service District (ESD). Ten koordynator nauki stał się dla mnie wzorem do naśladowania, a jego miłość i pasja do nauki coś we mnie rozpaliły. Wróciłem do swojej klasy z odnowioną wizją tego, jak chcę uczyć moich uczniów i dotyczyło to świata nauki. Moim celem było wniesienie jak największej ilości nauki ze świata zewnętrznego do mojej klasy w najbardziej praktyczny sposób.
Po kilku latach przeniosłem się do drugiej klasy i zacząłem wdrażać niektóre z najlepszych praktyk, których nauczyłem się w przedszkolu. Zdałem sobie sprawę, że jeśli użyję nauki jako katalizatora do nauczania czytania, pisania i matematyki, cały świat będzie otwarty na to, co jest możliwe w zakresie nauczania i uczenia się. Znalazłem się w coraz większej liczbie okręgowych komitetów naukowych i komitetów ESD, zacząłem ściślej współpracować z moim kolegą Jackiem Horne z Northwest ESD i zacząłem uczyć innych nauczycieli, jak włączać naukę do klasy. Podróżowaliśmy po Stanach Zjednoczonych, aby prezentować naszą pracę na konferencjach i wydarzeniach, i widzieliśmy ogromne zaangażowanie i sukces w tym, co pokazywaliśmy naszym kolegom edukatorom. W miarę jak nadal uczyłam się i dzieliłam więcej na temat nauczania przedmiotów ścisłych, pojawiały się inne możliwości. Zacząłem pracować z NASA jako edukator NASA. Latem pracowałem w US Space and Rocket Center jako członek personelu, aby skupić się na programach kształcenia nauczycieli. Nadal prowadzę szkolenia naukowe i technologiczne w moim okręgu.
Jaka była Twoja ścieżka edukacji i/lub kariery? Jak dotarłeś tam, gdzie jesteś teraz?
Moja ścieżka zawodowa jako pedagoga rozpoczęła się w dzieciństwie od wyjazdów na kemping z rodziną. Jako dziecko, mój brat, mój tata i ja patrzyliśmy w nocne niebo, aby zobaczyć konstelacje, spadające gwiazdy i wszystkie inne wspaniałe rzeczy, które można znaleźć, patrząc w nocy. To doświadczenie podsyciło pragnienie zrozumienia otaczającego mnie świata przyrody. Kiedy chodziłem do gimnazjum i liceum, kochałem naukę, ale trochę się jej bałem i nie byłem pewien, czy to coś, co mogę zrobić. Chciałem zostać biologiem morskim, ale nauka nie przychodziła mi łatwo, mimo że naprawdę chciałem ją zrozumieć.
Po ukończeniu szkoły średniej nadal chciałem być biologiem morskim. Ale dowiedziałem się również, że naprawdę kocham pracę z dziećmi i ostatecznie zdecydowałem się kontynuować nauczanie jako moją karierę. Ironia polega na tym, że pomimo nie podążania tą ścieżką biologii morskiej, znalazłem drogę powrotną do nauki poprzez nauczanie. Dowiedziałem się, że nauka jest dostępna dla każdego, a tytuły zawodowe nie są jedyną rzeczą, która czyni cię naukowcem. Dzieci są przyrodnikami, ich ciekawość nie zna granic, a rodzą się z pytaniem „dlaczego”? Jako nauczyciel chcę pokazać uczniom, że nauka jest wszędzie i jestem wdzięczna za drogę, która mnie tu zaprowadziła. Dorastając miałem tak wielu wspaniałych nauczycieli przedmiotów ścisłych, którzy pomogli mi nauczyć się kochać naukę i chciałem zrobić to samo dla innych.
Co chciałabyś powiedzieć młodym kobietom myślącym o rozpoczęciu kariery w STEM?
Powiedziałbym im, żeby wskoczyli i spojrzeli wstecz. Nigdy nie pozwól, aby jakakolwiek bariera powstrzymała Cię od podążania za STEM. Nie kwestionuj siebie i nie wskakuj obiema stopami; twoje pragnienie i zainteresowanie nauką STEM nie powinno być czymś, w co wątpisz. W nieznanym może być trochę strachu, ale możesz to wykorzystać. Ten strach może pomóc ci przejść i doprowadzić cię tam, gdzie chcesz być.
Jakie/kto były jednymi z najważniejszych wpływów, które poprowadziły cię do STEM i nauczania?
Przede wszystkim mój tata. Zaszczepił we mnie miłość do świata przyrody. Jest coś w zaszczepianiu pasji we własnych dzieciach, co uważam za tak bardzo znaczące i to jest główny powód, dla którego robię to, co robię. Po moim ojcu zwracam się do wszystkich nauczycieli przedmiotów ścisłych, których miałem w życiu. Wciąż pamiętam każde z ich imion i wpływ, jaki na mnie wywarli. Podekscytowanie, jakie mieli dla nauczania, ogarnęło mnie. Poza nauczycielami, których miałem, tak wiele osób, które spotkałem i nawiązałem relacje w moim własnym ESD iw mojej społeczności, było inspirujących. Pasja i ekscytacja ludzi wokół mnie inspirują mnie i ukształtowały to kim jestem i jak uczę.
Jaka jest Twoja ulubiona część Twojej pracy?
Wiele lat temu, gdy zbliżaliśmy się do końca roku, skupiając się na naszej ostatniej jednostce naukowej, jeden z moich uczniów zaczął dowiadywać się, jak pracuję nad połączeniem różnych elementów naturalnego ekosystemu sadów jabłoniowych na naszej lekcji. Wiedziałem, że aby zrozumieć jabłka i ich ekosystem, trzeba zrozumieć znaczenie owadów. A kiedy przygotowywałem moją ostatnią lekcję, aby splatać te koncepcje razem, uczeń wykrzyknął: „Zaplanowałeś to!” Zaczął dostrzegać wszystkie powiązania między owadami, owocami i światem przyrody, co było dokładnie tym, na co liczyłem. Jako nauczyciel nic nie zastąpi tej chwili. To była najwyższa forma myślenia, łączenie tych kropek, a dla moich siedmio- i ośmioletnich uczniów, którzy sami tworzyli te połączenia, nie ma dla mnie nic bardziej niewiarygodnego.
Co uważasz za swoje najważniejsze osiągnięcie jako nauczyciela i adwokata STEM?
Gdybym miał to wszystko podsumować, najważniejszy był dar bycia malutką iskrą, która pomaga rozpalić ogień z miłości do nauki u dzieci, nauczycieli i innych dorosłych. Prawdziwym osiągnięciem było dla mnie uświadomienie uczniom i dorosłym, że zawsze jest coś więcej, czego mogą się nauczyć i zrobić.
Czy są jakieś stereotypy w STEM, które chciałbyś osobiście rozwiać?
Każdy powinien postrzegać siebie jako naukowca. Już w drugiej klasie dzieci mają pewne wyobrażenia o tym, kim jest naukowiec i jak wyglądają. Wielu naukowców, których widzieli do tego momentu, najprawdopodobniej było ludźmi takimi jak Einstein – zwariowanymi włosami, roztargnionymi i w fartuchach laboratoryjnych. Ale co roku zaczynam od rozwiewania tego pojęcia. Nie ma znaczenia, jak wyglądasz i jak się ubierasz. Gdy tylko zadasz pytanie „dlaczego”, staniesz się naukowcem, co oznacza, że każdy może nim być, jeśli chce. Jako nauczyciel, modelowanie i kontakt z szeroką gamą naukowców są niezbędne, aby uczniowie widzieli siebie w STEM.
Jak postrzegasz współdziałanie nauki, technologii, inżynierii i/lub matematyki jako nauczyciela?
Te tematy w zasadzie kierują wszystkim, co robię na co dzień. Moje nauczanie obraca się wokół treści naukowych. Spędziłem całą swoją karierę pracując nad wykorzystaniem nauki jako narzędzia do innych tematów, ale nie mogę tego zrobić samą nauką. Muszę mieć umiejętności dociekania i rozwiązywania problemów inżyniera. Kiedy uczę, moi uczniowie potrzebują umiejętności matematycznych wymaganych do oceny informacji i danych, aby wyciągnąć wnioski. Bez technologii nie mielibyśmy narzędzi do tworzenia codziennych migawek projektów w celu gromadzenia danych. STEM dotyka wszystkiego, co robię. Nie wiem, jak uczyć bez tego.