Poznaj Andreę Frost, starszego inżyniera ds. bezpieczeństwa oprogramowania i wybitną kobietę w STEM

Czy możesz nam wyjaśnić, co robisz?

Jestem starszym inżynierem ds. bezpieczeństwa oprogramowania w firmie Dell Technologies. Dell to naprawdę duża firma; mamy gdzieś między 140-150 tysięcy pracowników. Produkt, nad którym pracuję, to system operacyjny dla dużych zbiorów danych. Mój zespół jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo tego systemu operacyjnego. Dbamy o to, aby nasz produkt był stabilny i odporny na wszelkie potencjalne zagrożenia cyberbezpieczeństwa. Do moich zadań należy dbanie o to, aby mój zespół był zorganizowany i działał zgodnie z planem. Jestem także „kierownikiem testów”, co oznacza, że ​​nadzoruję testy bezpieczeństwa za każdym razem, gdy pojawia się nowa wersja. Od czasu do czasu nadal piszę kod komputerowy.

Jaka była Twoja ścieżka edukacji i/lub kariery? Jak doszedłeś do miejsca, w którym jesteś teraz?

Po dwudziestce spędziłem głównie pracując w restauracjach, dzięki czemu miałem czas na podróże i przygody na świeżym powietrzu. Ale potem, kiedy byłem w Indiach, zraniłem się w nogę, aw Nepalu zachorowałem na cholerę, więc musiałem zwolnić. Odkryłem, że tak naprawdę nie mogę wykonywać tych ekstremalnych prac, w których zawsze jesteś na nogach (przez kilka lat byłem też strażakiem na Alasce). Kiedy doznałem kontuzji i zachorowałem, miałem prawdziwy kryzys tożsamości dotyczący tego, kim jestem na świecie? Co ja teraz ze sobą zrobię?

Wiedziałam, że chcę wrócić do szkoły. W tamtym czasie nie miałem ubezpieczenia zdrowotnego i pracowałem tak mało, że miałem problemy z opłaceniem czynszu. Nagle znalazłem się w ekstremalnych trudnościach. Kiedy wróciłem do szkoły, byłem bardzo zmotywowany do znalezienia pracy, w której będę dobrze zarabiał, aby nie mieć już problemów finansowych. Chciałem ubezpieczenia zdrowotnego. Chciałem się nigdy nie nudzić, ponieważ mam bardzo aktywny umysł, a nuda jest dla mnie śmiercią.

Dostałem się na informatykę i bardzo się z tego cieszę. To była najtrudniejsza rzecz, jaką zrobiłem w życiu. Uzyskałem tytuł magistra informatyki i użyłem pożyczek studenckich, aby spłacić dług medyczny. Ukończenie szkoły zajęło mi 5 lat i jak dotąd miałem niesamowitą karierę, z wieloma latami przede mną.

Jakie/kto były twoimi najważniejszymi inspiracjami, które doprowadziły cię do STEM?

To takie trudne pytanie! To tak, jakby ktoś wygłaszał przemówienie na Grammy – chcesz wszystkim podziękować. Gdybym miał sprowadzić to do kilku osób, naprawdę patrzę na moją rodzinę. Mój tata zmarł, gdy byłam mała, więc wychowywała mnie samotna matka. Zdecydowanie nauczyła mnie, że możemy robić wszystko, na co mamy ochotę, niezależnie od tego, jak wygląda świat. Zajmij się czymś – jesteś mądry, zdolny.

Strach przed matematyką wydaje się być powodem, dla którego niektórzy ludzie unikają zajmowania się dziedzinami STEM. Ale w mojej rodzinie kochamy matematykę. Moja mama była księgową, więc nie bałam się matematyki, jak niektórzy dzisiaj. Cieszyłam się, że znów będę mogła używać tej części mózgu w szkole.

Wspomnę też o moim bracie. Mój brat jest programistą. Oboje studiowaliśmy na Western Washington University, aby uzyskać tytuł licencjata, ale żadne z nas nie studiowało komputerów. Gdy po trzydziestce szukałem kierunku studiów, mój brat powiedział: „Uwielbiamy matematykę, łamigłówki i rozwiązywanie problemów. Prawdopodobnie pokochałbyś informatykę, więc powinieneś wziąć udział w kilku zajęciach z tego.”

Miałem 32 lata, kiedy wróciłem do szkoły i poszedłem na zajęcia z informatyki. Rozwaliło mi to umysł. Nie sądzę, żebym to zrobił, gdyby mój brat nie powiedział: „Myślę, że ci się spodoba”. Powinieneś spróbować.

Jaka jest Twoja ulubiona część Twojej pracy?

Moją ulubioną częścią mojej pracy jest to, że mogę pracować zdalnie, ponieważ pozwala mi to żyć tak, jak chcę. Pracowałem z wielu różnych miejsc. Czasami pracuję z Alaski. Czasami jadę odwiedzić rodzinę w innej części kraju i mogę to zrobić, zabierając ze sobą laptopa. Ale jeśli chodzi o moją pracę, moją ulubioną częścią jest używanie mojego intelektu każdego dnia i praca z ludźmi, którzy mają wysoki poziom uczciwości, ponieważ to odpowiada moim wartościom.

Co uważasz za swoje największe osiągnięcie w STEM?

Zdecydowanie kończę studia magisterskie. Jeśli mam być szczery, chciałem rzucić palenie każdego dnia przez te pięć lat. To było takie trudne, najtrudniejsza rzecz, jaką kiedykolwiek zrobiłem w życiu. Było wielu ludzi, którzy uważali, że tam nie pasuję, a przynajmniej miałem wrażenie, że uważali, że tam nie pasuję. To nie była łatwa droga. Ale otoczyłem się ludźmi, którzy we mnie wierzyli, ludźmi, którzy chcieli, żebym odniósł sukces. To pomogło mi się nie poddawać i nie rezygnować, i tak skończyłam studia. Teraz mam wspaniałą karierę i cieszę się, że to zrobiłem.

Czy są jakieś stereotypy dotyczące kobiet w STEM, które chciałbyś osobiście rozwiać?

Chcę mówić o przynależności, ponieważ poczucie przynależności wydaje się być ważne dla każdego z nas. Myślę, że głównym powodem, dla którego ludzie rezygnują ze swoich marzeń, jest to, że czują, że nie należą. Ale myślę, że kobiety mają swoje miejsce tam, gdzie my chcemy być. Cokolwiek Cię ciekawi, na czym Ci zależy – możemy zbudować świat, w którym chcemy żyć, ale musi to zacząć się od wiary w siebie i świadomości, że należysz tylko dlatego, że chcesz tam być. Często wydaje się, że inni ludzie dyktują nam, gdzie należymy, ale sami decydujemy, gdzie należymy.

Jak myślisz, jakie unikalne cechy wnosisz do STEM?

Jestem naprawdę dobra w organizacji i współpracy, więc zdecydowanie są to umiejętności, które każdego dnia wnoszę do mojego zespołu. Jestem też bardzo dobry w postrzeganiu całości. Dzięki inżynierii oprogramowania często można uzyskać wizję tunelu na jednej rzeczy, ale naprawdę musisz mieć pewność, że widzisz duży obraz i nie tracisz z oczu celu końcowego. Jestem szczególnie dobry w tych rzeczach i wydaje mi się, że dobrze mi to służy w mojej karierze.

Jak postrzegasz współdziałanie nauki, technologii, inżynierii i/lub matematyki w Twojej obecnej pracy?

Wszystkie te rzeczy współistnieją, tworząc ekosystem technologiczny, w którym żyjemy. Jest ogromny i skomplikowany, i jest tak wiele ruchomych elementów, ale wszystkie działają razem. Każdy element jest ważny, podobnie jak różnorodność myśli, które za nim stoją.

To kolejna rzecz, którą lubię w mojej dzisiejszej pracy: kładzie się prawdziwy nacisk na różnorodność. Nie tylko w ludziach, ale w różnorodność myśli. Potrzebujemy tej różnorodności, abyśmy mogli wspólnie rozwiązywać duże problemy i tworzyć nowe narzędzia na przyszłość.

Co chciałabyś powiedzieć młodym kobietom myślącym o rozpoczęciu kariery w STEM?

Zrób to! Dołącz do mnie! Potrzebujemy cię tutaj; jest miejsce dla wszystkich. Jest tak wiele nieobsadzonych miejsc pracy i tak wielu ludzi takich jak ja, którzy chcą, abyś z nami pracował. Należysz!

Jak myślisz, co jest wyjątkowego w Waszyngtonie i karierach STEM w naszym stanie?

Myślę, że w Waszyngtonie dzieje się wiele technologii, których ludzie nie są świadomi. Jest wiele dużych firm, są małe startupy i wszystko pomiędzy. W jednym mieście lub regionie jest o wiele więcej niż można zobaczyć.

Oprócz firm technologicznych i miejsc pracy istnieje wiele możliwości edukacyjnych. Dwukrotnie chodziłem do szkoły na Western Washington University i brałem udział w zajęciach w Whatcom Community College i Bellingham Technical College. W Waszyngtonie jest mnóstwo innych uniwersytetów, na których można uczyć się o STEM. Istnieją uczelnie społeczne, uczelnie techniczne, obozy rekrutacyjne, zasoby internetowe, organizacje non-profit – jest tak wiele różnych możliwości.

Myślę, że siłą Waszyngtonu jest to, że nie musi istnieć tylko jeden sposób, aby się tam dostać. Istnieje wiele sposobów zaangażowania się i czeka na Ciebie wiele miejsc pracy. Jest tu ogromna ilość możliwości.

Czy możesz podzielić się zabawnym faktem o sobie, czymś, czego nie mogliśmy znaleźć w Internecie?

Zabawnym faktem, którym chcę się podzielić, jest to, że kilka lat temu byłem na Alasce podczas trzęsienia ziemi o sile 7.1 i ta egzystencjalna odprawa zainspirowała mnie do nauki gry na ukulele i gitarze, ponieważ życie jest krótkie i na co czekamy ? Mam wielu przyjaciół, którzy grają muzykę przy ognisku i chcę móc się przyłączyć.

Kiedy nie jesteś w czymś dobry, trudno jest zacząć. Trudno w siebie uwierzyć, ale myślę, że to trzęsienie ziemi dosłownie mną wstrząsnęło i powiedziało: „Na co czekasz? Po prostu spróbuj." I było naprawdę zabawnie.

-

Andrea organizuje comiesięczne spotkania na Zoomie dla kobiet i osób niebinarnych z branży technologicznej. Dowiedz się więcej tutaj: NW Tech Women (Bellingham, Waszyngton) | Spotkanie
 
Czytaj więcej Wybitne kobiety w profilach STEM